Edebiyat sınavı için okuduğumuz 2 tane Tanzimat Edebiyatı romanından bahsetmek istiyorum.
Genelde hocaların okumayı zorunlu tuttukları kitapları okumak pek hoşuma gitmez. Gerçi bunları okumak da pek hoşuma kaçmadı. :D İşte kitaplar;
İlk olarak Sergüzeşt'i okudum çünkü arkadaşlar Talat ve Fitnat'ın çok akıcı olduğunu söylediler ve bende ilk zor olanı yaptım.
Kitapta köleliğin ne kadar kötü olduğundan, özgürlüğün ne kadar önemli olduğundan vesaire bahsetti yazar. Kitabı okurken sanki eski Türk filmi izliyormuşum gibi geldi bana. :D Küçük bi alıntı yapmak istedim şu an;
"...Ve mert bir erkeğin ağlayışı kadar, kadında merhamet hissi uyandıracak hiçbir şey düşünülemez. Hele o kadın bir anne ise..."
Gel gelelim Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat'a... Gerçekten kızların dediği kadar akıcıydı. İlk Türk romanı tabii.. Dolayısıyla bir sürü tesadüf... (Çok saçma tesadüfler.) Yine bir alıntı;
"...Çünkü aşk öyle doğal bir emirdir ki her kadın ve erkek, büyük veya küçük, zengin yahut fakir, akıllı ya da aptal, alim ya da cahil, uygar ya da barbar her insanda olur. Herkesin gönlü aşk ile yoğrulur."
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder